Seks işçiliği feministler arasında en çok fikir çeşitliliğinin ve zıt görüşlerin belirdiği alanlardan bir tanesi. Feministler seks işçiliğine dair kendi aralarında bugüne kadar birçok tartışmalarda bulundular, aralarındaki görüş ayrılıkları üzerine önemli fikirler ürettiler. Bazı radikal ve sosyalist feministler fuhşun yasaklanmasını Neden Seks Işçisi Diyoruz, bazı feministlerde bunun bir tercih meselesi olduğunu söyleyerek seks işçiliğinin yasalarla düzenlenmesi gerektiğini savundular. Fakat bu yazının amacı bahsettiğim görüş ayrılıklarından ve fuhşun yasaklanıp yasaklanmaması tartışmalarından ziyade, seks işçiliğinin nasıl düzenlemesi gerektiğine dair bir öneri sunmaktır. Dolayısıyla yasaklanıp yasaklanmaması tartışmaları üzerinden bir argüman sunmak yerine, seks işçiliğinin düzenlenmesi gerektiği noktasından hareket edecek ve Hollanda ile Nevada örnekleri üzerinde duracaktır. Fuhşun Düzenlenmesine Yönelik Farklı Yaklaşımlar Ülkelerin bugüne kadar fuhşun düzenlenmesine ilişkin getirdikleri çeşitli düzenlemelere bakıldığında üç farklı yaklaşım görülebilir. Birinci yaklaşıma göre fuhuş bir suç olarak görülür ve fuhşu çevreleyen bütün aktiviteler ve taraflar suç kapsamı altına alınır. Bu yaklaşım toplumun sağlığını ön planda tutar ve bu nedenle fuhuş yapan kişileri kontrol ve kayıt altında tutmaya çalışır. Bunun içine genel ev sahibi olmak ve pezevenklik yapmak da dâhildir. Müşteriler ve genel ev sahipleri cezalandırıldı ve fuhşun reklamını yapmak da ceza kapsamı altına alındı. Hollanda ceza yasasında yapılan değişikliklerden sonra hem genel evlerin üzerindeki yasak kaldırılmış, hem de seks işçilerine aracılık yapan pezevenklik işi ceza kapsamı altından çıkarılmıştı. Yasa gereğince işçilere verilen yasal haklar ve yükümlülükler ayni şekilde seks işçilerine de verildi. Seks işçilerine diğer işçiler gibi sosyal sigorta haklarının verilmesinin yanında, vergi vermek gibi yükümlülükler de verildi. Yasada tam olarak tanımlanmamasına rağmen mahkemelerin yaklaşımları ve kararları neticesinde seks işçileri ve onlara müşteri bulan pezevenkler arasındaki anlaşmalar iş anlaşması olarak tanındı. Bunun sonucunda seks işçisi ve pezevenk arasındaki ilişki bir patron işveren -işçi ilişkisi halini almış oldu. Ancak bu yapılan anlaşmalar genellikle genel ev sahiplerinin taleplerine göre şekil alıyor. Bir seks işçisinin çalışma saatleri ve servis ücreti genel ev sahipleri tarafından belirleniyor. Genel ev sahipleri seks işçilerinin koydukları bu kurallara uymaları gerektiğini söylüyor ve aksi takdirde genel evdeki işlerine son verebiliyor. Seks işçilerinin pezevenkler olmadan, serbest çalışan bireyler olmaları halinde gerekli vergilerin ödenmesi gibi idari yükümlülükleri kendilerinin yerine getirmeleri bekleniyor. Dolayısıyla genel ev sahiplerinin bütün idari yükümlülüklerle ilgilenmesi nedeniyle genel evde işleyen seks işçisinin bu gibi sorumluluklardan kurtulmuş oluyor. Ayrıca seks işçilerinin hakları için mücadele veren Re Roda Draad The Red Thread isimli grubun senesinde yayınladığı rapora göre yasalar uyarınca seks işçilerinin bir genel eve bağlı kalmadan serbest olarak çalışma hakkı olmasına rağmen, pratikte işler böyle yürümüyor. Seks işçileri genellikle erkekler tarafından yönetilen genel evler için çalışıyor ve çalışma koşullarının çok kötü olduğu iş anlaşmalarını imzalamak zorunda bırakılıyorlar. Anlaşmalarda 16 saat çalışmak, çeşitli kıyafet zorunlulukları ve müşteriyi reddetme hakkının verilmemesi yer alıyor. Bu anlaşmalar gösteriyor ki gerekli yasal düzenlemeler yapılmasına rağmen genel evlerin oluşu ve onların erkekler tarafından sahiplenilmesi seks işçilerinin sömürülmesini sürdürüyor. Genellikle erkek olan genel ev sahipleri yine çoğunlukla kadın olan seks işçilerini bastırmaya ve köle koşullarında yaşamaya zorluyorlar. Onlar her türlü şiddet ve psikolojik baskı kullanarak yine istediklerini yaptırıyor ve seks işi piyasasını ellerinde tutuyorlar. Sonuç olarak ataerki kendini yeniden üretiyor ve hem bedenle alakalı bir iş olduğundan, hem de genellikle kadınların yaptığı bir meslek oluşundan dolayı sömürüye çok açık olan seks işçiliğinin kontrolünü erkekler alabiliyor. Bu seçilen özel bölgeler şehir merkezinin dışında olan, nüfusu az yerler. Yasalar altında bir kişiyi fuhşa teşvik etmek veya zorlamak suç olarak kabul ediliyor. Bunun yanında seks işçilerinin sağlıklarına ilişkin yasal sorumluluklar bulunuyor. Bunun yanında lisanslı olarak çalışmaları gerekiyor ve senelik lisans kartı parasını da yine kendileri ödüyorlar. Genel evler ise seks işçilerinden aylık olarak günlük oda ücretinden ve haftalık temizlik ücretinden oluşan bir ücret alıyorlar. Ayrıca seks işçilerinin işlerinden kazandıkları paranın da yarısını alıyorlar. Neden Seks Işçisi Diyoruz duyuşta seks işçilerinin neden bu kadar kendi emeklerinden verdiklerini anlamak zor olsa da, onlara sorulduğunda gerçek sebepler ortaya çıkıyor. Seks işçileri genel evlerde sokakta çalışmaya kıyasla kendilerini daha güvende hissettiklerini söylüyorlar. Genel evlerin çoğunun odasında butonlar bulunuyor örneğin. Neden Seks Işçisi Diyoruz sayede seks işçileri müşterileri genel evin kurallarına karşı geldiklerinde veya onlara şiddet uyguladıklarında bu butona basarak yardım isteyebiliyorlar. Ayrıca genel ev sahipleri ile polis arasındaki ilişkilerin iyi olması polisin tehlikeli bir durumda hemen gelip müdahale edebilmesini sağlıyor. Gece kulüplerinde yapılan fuhuş ve seks köleliği bilinmesine rağmen devlet tarafından yok sayılıyor. Çok ender olarak yapılan gece kulübü baskınlarında ise müşteriler değil seks köleleri cezalandırılıyor.
Seks işçiliğinin düzenlenmesine dair Seks işçilerine diğer işçiler gibi sosyal sigorta haklarının verilmesinin yanında, vergi vermek gibi yükümlülükler de verildi. Yasada tam olarak. Seks işçilerinin hastalık üreten bir grup olarak algılanmasına neden olmanın yanı sıra seks işçileri kadar organik bir özne olan müşterileri. Bir Aylağın Gözünden Seks İşçiliği Mekânları - ManifoldBir çocuk fuhuş yapmayı seçmez; koşullar, değerler, sosyal normlar veya istismarcı kişiler tarafından zorlanır. Mekânı örgütleyen seks işçileriydi bence. Sadece çalışanlar değil müşteriler de Ayrıca çalışmamı bu yazıya uyarlarken Bayram Sokak için özel olan birçok şeyi elemem gerekti. Buna ilişkin sık denetimler ve gerekirse sırf bu denetimlerle uğraşacak bir devlet birimi bulunmalıdır.
Ekim 2019, Bir Perşembe Akşamı
Yazıda, AURA çalışmamın bütün seks işçiliği mekânları özelinde söylenebilecek mekânsal niteliklerini vurgulamaya çalıştım; yani uyarlamada. Seks işçilerinin hastalık üreten bir grup olarak algılanmasına neden olmanın yanı sıra seks işçileri kadar organik bir özne olan müşterileri. Gazetecilikten para kazanamadığı zamanlarda kirasını ödeyebilmek için uzun yıllar seks işçiliği yapmış. Seks işçilerine diğer işçiler gibi sosyal sigorta haklarının verilmesinin yanında, vergi vermek gibi yükümlülükler de verildi. Melissa Gira Grant bir gazeteci. Yasada tam olarak.Ben üniversitedeyken bazı kadın gruplarının parçasıydım ve seks işçisi olduğumu söylediğimde bazı kadınlar beni kesinlikle reddettiler. Genel ev sahipleri seks işçilerinin koydukları bu kurallara uymaları gerektiğini söylüyor ve aksi takdirde genel evdeki işlerine son verebiliyor. Hareket hâlindeler, bir yukarı bir aşağı. Yazımdaki karakterin dilinin ve konumunun müşteri perspektifine yakın olmasının nedeni de bu. Benim de flanörlüğüm buraya kadarmış. Bu nedenle artık daha fazla bu duruma gözlerimizi kapamaktansa, kölelik koşullarının yok edilmesi ve seks işçilerinin mesleklerini insanlık onuruna uygun bir şekilde icra etmelerini sağlamak gerekiyor. Kahraman, bir yabancı ve sadece yoldan gelip geçenin deneyimleyebileceği kadarını görüyor. Gözünün içine bakacaksın. Bu sömürü daha küçük kız ve erkekleri etkiler. Konuşmak, birbirimizi ve bu mekânda oluşumuzu tarif edebilecek bir durum yaratabilirdi. İnsanlar genelde beni felaket tellalı gibi görüyor, bana kızıyorlar. Ancak seks işçilerinin kendi talepleri ve siyasi projeleri olduğunu görmezden geldiler. Kimse değilim şu an. Tek bakışta iki yönden gelenin de görebileceği ve görülebileceği bir konum. Adresi olmayan bir yer miydi burası? Tanınmak istemiyorlar. Fakat bu yazının amacı bahsettiğim görüş ayrılıklarından ve fuhşun yasaklanıp yasaklanmaması tartışmalarından ziyade, seks işçiliğinin nasıl düzenlemesi gerektiğine dair bir öneri sunmaktır. Ancak yine de seks işçilerine ulaşmanın, onlarla çalışmanın çeşitli yolları var. Yukarıdaki iki örnekte de fuhuş yasallaştırılmış ve bir şekilde kontrol altına alınmaya çalışılmıştır. Aklımda bu sokakların nereye bağlandığı var. Veya neydi alıkoyan? Elbette ki orada belirli istismarların olmadığını söylemek yanlış olur çünkü erkek genel ev sahibi, kadında seks işçisi olduğu sürece her zaman sorunlar ortaya çıkıyor. Neden görmüyorum? İnsan trafiğinin birçok değişik endüstride olduğunu biliyoruz. Bir çocuk fuhuş yapmayı seçmez; koşullar, değerler, sosyal normlar veya istismarcı kişiler tarafından zorlanır. Aşağıda çevirisini paylaşıyorum. LF: Kitabın başında sizin de seks işçisi olarak deneyiminiz olduğunu belirtiyorsunuz. Dik kesen ara sokaklar beni çekiyor sanki. Sokak başında çalışan kızlar görüyorum, seks işçileri. MGG: İnsanlara bunun da bir rol olduğunu anlatmaya çalışıyorum. Zemin kottan erişilebilir bir yerde beklemiyor olmak aslında nispeten kızların kendilerini korumalarını sağlıyordu belki de. Aşinayım az buçuk. Burayı en iyi anlatan kelime çatlak.