Tatlı tatlı titreyerek başka bir çağa ait olduğunu gösteren trende geriye doğru yürümeye başladılar. Ahmet Kural Ibne Salih Abi Amcık, nedeni anlaşılmaz bir huzurla ellerini yana sarkıtmış, sanki tren babasının malıymış gibi ağır ağır ilerliyordu. Öyle, filmlerdeki gibi fıs fıs sesleri çıkararak açılan kapılar yoktu vagonlar arasında. İyice kavrayıp adam akıllı asılmak gerekiyordu açmak için onları. Bir vagon, bir vagon daha bir türlü bitmek bilmiyordu… ve her yerde aynı telaşsız insanlar amaçsız bakışlarını tenezzül edip bizimkilere yöneltmiyorlardı. Son bir hışımla kapıya asıldı. İnce gövdesi birazdan köfteye yumulacak olmanın heyecanıyla titredi. Gıcırdayarak açılan kapının ardındaysa… sadece karanlık… sadece tren rayları. Tıkır tıkır tıkır İçin mi kıyıldı hemen? Anneannenin dediği kadar varmışsın ha… Ucumuluk musun lan? İçecek bir şeyler vardır nasıl olsa. Bir çay ısmarlarım. Hay, seni de babanı da! Önde yemek vagonunu bulamayan Erdal, arkasında küfrede küfrede ilerleyen Taner gerisin geriye yürüdüler. Öteki uçta bir kafeterya vardır elbet. Her şey insana gelip geçici olduğunu hatırlatan bir kahverengiyle boyalı. Türklerin efsanevi misafirperverliği mala davara faydası olmayan durumlarda hemen buharlaşıveriyor. Çıt çıkarmadan deliyoruz geceyi ağırdan… tıkır tıkır… tıkır tıkır. Daha ateşle test etmek nasip olmadı. Uyan oğlum, bir şeyler alalım. Bir dahakine bir şey alalım. Ne biçim Avrupa zaten anlamadım. Bir tane seksi hatun yok. Ne yapacağını bilmemek nahoş ama yaşamak ne yapacağını bilmemek değil mi? Bilirsek her şey biter. Yemek vagonu tezi yalan çıkan Erdal, bu sefer tuvaletin yolunda yürüyor yine salına salına. Sanki bir rallideler de virajlı mı virajlı bir yol bir sola bir sağa atıyor onu. Derken görülüyor vagonlardan birinin sonunda önünde bekleyen birileriyle. Bak işte, kim olursan ol orada sıradasın. Belki de adalet sadece insanın çişi gelince mümkün. Kapalı mı açık mı kapı belli değil… tık tık… ses yok… gıcırt… ve açılır bir kapı daha hayat yolculuğunda. Sanki tanıdık bir yere girermiş gibi ileriye attığı ayağı havada asılı kalmış, yavaş yavaş geriye çekiliyor. Başını iki yana sallayarak önce gülüyor. Trenle ters yöne sallarsa sikini deliği tutturabileceğini düşünüyor. Daha joystick falan görmemiş Türkler.
O halde şimdi biraz daha kirlenme zamanıydı, sırt çantamı ormanda bir ağaca asıp komşu köyün atlarının bağlı olduğu otlağa at binmeye gittim. O tavuktan istiyordum ve bir şekilde elde etmeliyim. Bazıları gişe görevlisine verecekleri formun arka yüzündeki Türkçe kısma bile bakmamış. Aşkın amcanın o anki keyfi isteklerine göre üzerimde uyguladığı eziyet metotları ona göre çok keyifliydi, eğlendiğini görebiliyordum. İkisi de diğerinin o anda ne düşündüğünü zaten biliyor. Belki de adalet sadece insanın çişi gelince mümkün.
Copyright:
Kaynanam o etli ve kalın dudaklarıyla Ahmet abinin sikini dakikalarca emiyor, yalıyor Ahmet abiyi kendinden geçiriyordu. Ahmet abi de kaynanamı mutfakta. Acta Turcica'nın bu sayısı küfür, sövme, hakaret anlayışının ve çeşitlerinin belgelenmesini, tasnif edilmesini ve incelenmesini, bu birimler arasındaki. Aile, gündelik yaşamda içinde olduğumuz hem de ku- rumsal olarak çok farklı disiplinlerce araştırma konusu edilen bir alan olarak karşımıza çıkmaktadır. Son senelerde akc iğe r hasta lıkla rı a l a nı belirgin şekild e geniş l edi. Eskiden sadece Ftiz- yoloji olarak bilinen bu dal ina. yazmaya zorl adı.Her türlü şiddetin baskının etkisine direnç kabiliyetimiz, karakterlerimizin çapıyla doğru orantılıdır. Sırp var. Onun heyecanlı aksak ritmini taklit ederek peşine takılırlar. Bu aylarda geceleri salyangoz toplamaya çıkanların ışıklarıyla dağlar aydınlanır, sabaha kadar onlarca ışık yaylalarda ateş böcekleri gibi oradan oraya gezinir dururdu. Patır patır ayak sesleri bir oraya bir buraya gitmişti. Onları baştan çıkarıp şeytanlıklarıma ortak ettiğim için bu azarlardan bende nasibimi alırdım, ama yediğim dayağın üzerine azar yemek çok hafif kaldığından, bu söylemler hiç de umurumda olmazdı. Öyle olmasa yardımcı olurduk. Duyumsama önce kördür, güçlü bir mıknatıs gibi her şeyi kendine çeker. Dağ başında yaşayan bir köylü çocuğu için, dünyanın en sıkıcı en anlamsız programı ve bir tür işkence müziğiydi bu. Hakan "Tiz getirin cibinliği! Ben daha bu şaşkınlığımı atamadan hoca göründü, geldi, geldi, daha yaklaştı ve sonra hiç yüzüme bakmadan anahtarı cebinden çıkarıp camiye girdi ve ezanı okumaya başladı. Yalanla uzun süre yaşayamıyor ama Erdal. O çok istisna ve şanslı zamanlarda da önce el ayaklarımızı yıkattırırdı. Kısa zaman sonra omuzlarımızda armut elma ağaçlarının koca dallarıyla çıkardık bahçelerden. Connect with a social network : Facebook Google. Büyük bir hayal kırıklığı içerisinde o ahşap merdivenleri inerken, televizyon izleyememiş olmanın üzüntüsü yanında, boş yere üstelik gerçek bir banyo yapmışlığım için büyük pişmanlık duyardım. Her tavaf yeri örnek bir davranışın yeri ama aynı zamanda bir ibneliğin de yeri. Ünlü mü ünlüler oyun dünyasında. Tıpkı köyümüzün adı gibi buralarında adları enteresandı fakat benim kendi adımın konuluş şeklinin tuhaflığından yola çıkarsak, tarlalara kafa yorası da gelmiyordu insanın. Suçları cezalandırmayan ailenin önerisi dayısının oğlu tarafından beğenilmeyince, öneri yolda modifiye edilmiş ve sonuçta Erdal bir süre hayatına kel olarak devam etmişti. Daha çok vakitleri vardı ama akla kara akşama doğru saat dörtte belli olacaktı. Kaldı ki bizler, inançlarımız ve şartlandırılmış kültür yapılarımız gereği, baş edebildiğimiz her soruna karşı gerekli mücadeleyi verip, baş edemediğimiz durumları çaresizce kabullenen kaderci insanlar değillmiydik. Saniyeler içinde bakkal olamayacak pespayelikte bir dükkânın önündeler. Yine geçenlerde tudor yandaşı bazı yayınlarda yok Kanuni Viyana'da neden muvaffak olamamış gibi kendini bilmezlerin bahisleri ayyuka çıktı. Son bir hışımla kapıya asıldı. Müziğe, resme, edebiyata meraklı. Kara sıvı… artık her neyse, ondan hiç kalmamış! Ancak, bir gün hiç beklemedikleri bir şekilde yakalandılar. Tabii, alternatif böyle olunca, daha faz la uzatmıyor tıpış tıpış gidiyor Taner de Hotel Bavaria resepsiyonunun önüne. İsa amcam ayrı garip, genç yaşında ağır hasta bir yığın ilaç kullanan, vücudunun ayrı bölgelerinden alınan doku parçaları ellerinin üzerine kadar ameliyat izleri taşıyan ama her şeye rağmen bakımlı yakışıklı biriydi. Zor bir şey tabii bizimkisi için bu. Kahvehane açıldığında tacizlerimiz taaruza dönüşür, Hüseyin amcam laf sözden anlamadığımızı görünce, hepimizi içeri alarak bizi inanılmaz sevindirirdi. Öyle duygulu öyle sarsıntılı ağlıyor ki sanırsın onca yıl kendisini sakladı da kimseye vermedi, yıllar sonra yolları kesişen lise aşkıyla evlendi de o aldı bekaretini düğün gecesi.
